Pismo potwierdzające zawarcie umowy
Poza tzw. modyfikującym przyjęciem oferty (przyjęciem oferty ze zmianami lub uzupełnieniami), drugim wyjątkiem od zasady lustrzanego odbicia jest instytucja pisma potwierdzającego, która została uregulowana w art. 771 KC. Ten przepis przewiduje, ze w wypadku gdy umowę, która została zawarta bez zachowania w formie pisemnej jedna ze stron niezwłocznie potwierdzi w piśmie skierowanym do drugiej strony, a pismo to zawiera uzupełnienia lub zmiany umowy nie zmieniające istotnie treści tej umowy, to strony wiąże umowa o treści określonej w piśmie potwierdzającym – czyli strony wiąże umowa ze zmianami i uzupełnieniami wprowadzonymi w piśmie potwierdzającym. Warunkiem jest, aby te zmiany i uzupełnienia nie dotyczyły istotnej treści umowy.
Przepis art. 771 KC przewiduje, że druga strona może niezwłocznie sprzeciwić się treści tego pisma potwierdzającego. Przepis dotyczy tylko i wyłącznie obrotu dwustronnie profesjonalnego, czyli tylko umów zawieranych pomiędzy przedsiębiorcami. To dotyczy umów, które są zawarte bez dochowania formy pisemnej, czyli nie stosuje się tego przepisu w sytuacji, kiedy ustawa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. Umowa nie będzie zawarta na piśmie także wtedy, gdy oświadczenie tylko jednej ze stron jest zawarte na piśmie.
Pismo potwierdzające powinno być wysłane niezwłocznie po zawarciu umowy, czyli w czasie możliwie jak najkrótszym, przy czym ten najkrótszy czas ustalamy w oparciu o praktykę pomiędzy stronami.
Pismo potwierdzające powinno spełniać wymogi formalne z art. 78 paragraf 1, czyli własnoręczny podpis przedsiębiorcy lub osób, które są uprawnione do reprezentacji. Może być też to dokument elektroniczny opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym i powinien zawierać treść, która pozwala na indywidualizację potwierdzanej umowy. Spełnienie tych przesłanek ma taki skutek, że strony wiąże umowa na warunkach określonych w piśmie potwierdzającym.