Prawo cywilne opiera się na autonomii woli. Stosunki kontraktowe zachodzą pomiędzy równorzędnymi podmiotami i w tych stosunkach jeden drugiemu nie może nic narzucać. W naszym systemie prawnym ta regulacja w zakresie zobowiązań jest ogólna i bardzo elastyczna.

System prawa kontynentalnego jest bardzo ogólny.

Większość przepisów w zakresie prawa zobowiązań w KC to przepisy względnie obowiązujące – strony mogą w umowie postanowić inaczej. Dopiero w sytuacji, gdy strony tego nie uzgodnią, w grę wchodzą te przepisy dyspozytywne.

Mamy także normy o charakterze bezwzględnie obowiązującym – narzuca się w nich pewne rozwiązania, nie można takiego przepisu zmienić w umowie.

Gdy z przepisów nie wynika, czy są bezwzględnie obowiązujące, zakłada się, że te przepisy są względnie obowiązujące.

Bezwzględnie obowiązujące – wszędzie tam, gdzie chroniony jest interes słabszego (konsumenta) lub osób trzecich.

Przepisy semi-imperatywne – dają pewne minimum, np. że termin wypowiedzenia nie może być krótszy niż 2 miesiące, ale może być dłuższy.

Comments are closed